En,
Mijn Lief Kind van het Licht,
Jij zakte steeds verder en raakte steeds verder verwijdert van
jouw Connectie met Mij, de Schepper.
Jij
splitste je op in Deeltjes, omdat dat het enige was waar jij, in ieder geval
een beetje zonder pijn, mee kon leven.
Maar
door dit splitsen in Deeltjes was het, dat jij al je pijn, je gemis van iets
dat je niet eens meer onder woorden kon brengen, je woede enzovoort, doorgaf
aan al je Deeltjes, waarin jij jou hebt opgesplitst.
Maar
de Uniekheid, die je van Mij meegekregen had, kon niet en kan niet verstoord
worden.
Maar
door deze negatieve spiraal, ging deze Uniekheid Tegen jullie werken.
En
jouw leven werd overleven. En dus werd JIJ, JULLIE.
Want
het overleven, betekende verdediging.
Je
mening geven enz.
Maar
nooit en werkelijk nooit, is er ook maar Een Moment geweest, waarop Ik jou uit
het oog verloren heb.
Het
Lichtje, dat niet te vernietigen was en is, bleef Zachtjes Branden.
En
Ik wist dat het jullie Keuze was, het spel van de illusie te spelen. En, Mijn
Lief Kind, de Keuzevrijheid die Ik aan jullie heb Gegeven, gaf Mij de Zekerheid
dat je Terug zou Keren naar Eenheid in Liefde. Voor jou was en is de illusie
nog steeds een ernstig spel, waar jij het ego bij gehaald hebt, als deeltje, om
te overleven.
Vanuit
een diep gemis is het ego ontstaan en heeft de plaats van Mij ingenomen. Voor
jullie overleving!
Voor
Mij onmogelijk, want jij bent door Mij Geschapen en hoort bij Mij.
En
daar is NIETS, dat daar ooit verandering in kan aanbrengen.
De
illusie bestaat niet en heeft nooit bestaan.
Jij
bent al in het Licht, dicht bij Mij en je bent daar nooit weggeweest.
En
dat mag jij je Realiseren en langzaam in jouw eigen tempo tot je door laten
dringen.
Jij
hoeft niets te doen of na te streven of te leren, of wat dan ook, om terug te
keren naar waar je ‘vandaan’ komt.
Want
je bent nooit weggeweest.
Laat
Mij je Helpen, om dit voor jou Waar te laten zijn en Alles is dus al Goed in
jouw Wereld.
Mijn
heel Mooi, Bijzonder Liefdevol en Zorgzaam Kind van het Licht,
Over
de illusie is al veel geschreven n gesproken en toch….er valt niets over te
zeggen, behalve dat het jullie de Ervaringen van afgescheiden te zijn van Mij heeft
gegeven.
Iets
waar jullie om gevraagd hebben vanuit de Eenheid en Onvoorwaardelijke Liefde in
het Paradijs op Aarde.
Niet
wetende wat het zou brengen en welke Ervaringen er zouden zijn.
Maar
jij had vanuit de Eenheid de Keuzevrijheid, de Onvoorwaardelijke Liefde in Al
Haar Facetten en jouw Uniekheid van Mij meegekregen.
Deze
Uniekheid heb jij doorgegeven aan al je Deeltjes die zich vanuit jou opgesplitst
hebben.
Al
jouw Deeltjes hebben een eigen stukje Uniekheid meegekregen, gevuld met angst,
boosheid, haat enzovoort, doorgegeven als een overlevering van een ‘legende’.
Maar
elk Deeltje heeft door deze Uniekheid een eigen Levenswijze ontwikkelt om te
overleven, waardoor Ervaringen die door elk Deeltje in Uniekheid werden
Geschapen, anders Beleefd.
En
deze verschillende manieren van overleven liet de afgescheidenheid, het anders
zijn dan de ander, duidelijker naar voren komen.
En
dat gaf verschillende manieren van overleven, die de diepte en duidelijkheid
van het overleven nog groter maakte.
En
toch, Mijn Bijzonder Kind heeft de Keuzevrijheid, door Mij gegeven, jullie
Terug gebracht naar de Herinnering van de Onvoorwaardelijke Liefde en het
Licht, waar jullie nooit zijn weg geweest.
En
ieders Uniekheid heeft andere manieren gevonden om te overleven en
verschillende rollen in het grote toneelspel van de illusie gespeeld.
Deze
verschillende Unieke rollen hebben zich, door de decennia heen, jullie Thuis
gebracht bij de Herinnering dat jullie in Eenheid Liefde Zijn.
En
dat, Mijn Lief Kind, is waar jullie Nu, ieder op eigen plek in het Grote geheel
in Uniekheid Staan.
Geen
goed of fout, geen hoog of laag, geen boven of onder en zeker geen meer of
minder.
Jullie
zijn, in Eenheid, Mijn Geliefd Kind, altijd geweest, je Bent het Nu en zult het
tot in Alle Eeuwigheid Zijn.
De
Schepper van Al wat Is
Geen opmerkingen:
Een reactie posten