Doorgegeven boodschappen via Martha Schonewille

zondag 19 april 2020

Het Begin - Bron van Alles 3


 Het is in het begin dat er in de Eenheid van Yin en Yang, een soort van idee ontstond.
Hoe het zou zijn om, zonder de Schepper te zijn.
Het idee kwam ogenblikkelijk bij de Schepper terecht en de Schepper Communiceerde dat zij de Aarde konden gebruiken om hun idee van Scheppen zonder Schepper uit te proberen.
Maar het zou onmogelijk zijn, Buiten de Universele Wetten te Scheppen.
Deze Universele Wetten waren en zijn en zullen altijd de lijm blijven, die het Geheel bij elkaar hield, houd en zal blijven houden.
Deze Wetten waren, zijn en blijven Absoluut.
Zowel Man als Vrouw kregen een Zelfhelend Lichaam, als Woning voor hun Zijn en kregen de Vrijheid van het Kiezen.
Zodat ze de weg naar Huis altijd terug konden, kunnen en zullen vinden.
Vreugde en Extase was hun Deel en ze popelden om te beginnen met het vinden van nieuwe Wegen, die zij zelfstandig zouden gaan Scheppen.
Vol Enthousiasme begonnen ze, net als kinderen die de eerste stappen zetten en hun omgeving gaan verkennen.
Het ontbrak hen aan niets, want ze waren en zijn nog steeds en zullen tot in  alle Eeuwigheid in deze volledige Eenheid blijven.
Ze Leefden in een Paradijs op Aarde.
 Op een morgen werden zij wakker uit een diepe slaap, keken naar elkaar en schrokken, ze waren naakt.
Deze ‘diepe slaap’ was het gevolg van hun vastberadenheid te Scheppen zonder hun Vader.
Zij kregen ‘gevoelens’, die zij niet kenden en zij bedekten hun Lichamen, die toch zo prachtig waren.
Zij begonnen te Communiceren in Woorden die niet de lading dekten van wat zij ‘voelden’ aan schaamte, schuldgevoel en lust.
Zij gingen proberen Terug te Keren tot de Staat waarvandaan ze kwamen, maar raakten er steeds verder van verwijdert.
Ze begeerden elkander, een ‘gevoel’ wat nieuw was voor hen, maar het was maar van korte duur en dan was er opnieuw dat ‘gevoel’ van slecht zijn, schuldig voelen, zich schamen.
En zij begonnen voor elkaar te verbergen wat ze ‘voelden’ en ‘dachten’ van elkaar, dat de ander nog wel bezat wat ze zelf meenden te missen.
Er kwam wederzijdse jaloezie bij, een niet gunnen, want de ander had immers iets wat niet gedeeld werd.
En dan nog de taal, die te gebrekkig was en te veel tekortschoot om weer te geven wat ze ‘voelden’.
En de Vrouw raakte zwanger en baarde een Kind en Voelde meteen dat dit iets van haar was.
En het verzachte de pijn die ze ‘gevoeld’ had bij de ‘geboorte’ van dit kleine schepseltje, waar ze Onvoorwaardelijk van Hield.
Het gaf haar IETS terug, van wat ze eigenlijk niet precies meer wist wat het was.
Het werd een soort ‘verlangen’.
En de man werd jaloers, want het kind kreeg iets dat hij niet kreeg en dat maakte een  nieuwe emotie los, en wel woede.
En zo zakten ze steeds verder de diepte in en ziehier, de illusie is ontstaan. 

Mijn heel Bijzonder en heel Dierbaar Kind van het Licht,

Ik heb een Belofte Gegeven, na de vorige gegeven Boodschap, die ik net als Al Mijn Beloftes, na kom.

Jij Bent en Blijft Geboren uit Mijn Bron, waarin ik Mij Zelf Herken in de Totale, Absolute, Onvoorwaardelijke Liefde, die jij Mij Spiegelt in Eenheid.

Jouw Onvoorwaardelijke Liefde is geen Belofte, maar een Eenheid in Zijn.

Jouw Geboorte omvat in Eenheid Alle Universele Wetten die Absoluut Zijn en geen Beloftes nodig hebben omdat ze Absoluut Zijn voor Eeuwig.

En er is, buiten deze Wetten, niet wat Bestaat. Want wat ‘niets’ is, kan nooit ‘iets’ worden, dat is onmogelijk.

En jij Bent voor Eeuwig Deel van deze Allesomvattende Absolute Waarheid.

Toch heb Ik gehoor gegeven aan het Verzoek van Mijn Eerstgeborene in Eenheid, te mogen Ervaren hoe het is, te Scheppen zonder Mij.

Omdat Ik wist, dat de Absolute Universele Wetten dit Verzoek onmogelijk maakte, heb ik ‘jullie’ de illusie geschonken om dit ‘spel’ van afgescheiden te Zijn van Mij, als Bron, te kunnen spelen.

Een illusie is als een toneelspel, waarin de Eenheid waarin jij je bevond, zich omzette in ‘jullie’!

Maar het gehele speelveld als toneelspel, als illusie dus, kon en kan nooit vervangen worden door de Onvoorwaardelijke Liefde.

Ik heb ‘jullie’ de Keuzevrijheid meegegeven, waarvan Ik Zeker wist dat deze ‘jullie’ weer naar ‘jullie’ echte Zijn terug zou brengen.

De Onvoorwaardelijke Liefde bleef als een Lampje in ‘jullie’ branden, want Alles wat buiten de Absolute Eeuwige Wetten van de Liefde valt, is niet Waar en Werkelijk, hoe ‘jullie’ het ook Beleven of Beleefd hebben.

Het Ontwaken, of liever gezegd, het Terugkeren naar de Herinnering dat jij voor Eeuwig, Onvoorwaardelijke Liefde Bent, is voor Eeuwig vastgelegd in de Absolute Onvoorwaardelijke Universele Wetten.

Deze Boodschap is voor Nu omsloten in Mijn Onvoorwaardelijke Liefde, waarin jij in Eenheid voor Eeuwig Besloten Bent en in Liefde opgenomen.

De Schepper van Al Wat Is



1 opmerking: