Lieve ogen die
dit lezen,
Mijn Innig
Geliefd en gewaardeerd kind, zoals jij Weet is de Liefde Allesomvattend, dus
ook jij in Eenheid.
En met
Allesomvattend wordt Alles bedoelt wat in de Kern, uit de Klei van Onvoorwaardelijke
Liefde Geschapen Is.
Dus jouw gehele
verleden, met Alle vergissingen die jij gemaakt hebt en Alle Ervaringen die jij
Geschapen hebt voor je Zelf, aan je toenmalige Zelf, brengen een
Allesomvattende Totaliteit van Onvoorwaardelijke Liefde in Eenheid vanuit
Uniekheid.
Jij staat, in
Eenheid, midden op de Brug van de overgang naar de Acceptatie van het
Allesomvattende als Totale Waarheid.
En dan gebeurt
het dat je vol emoties schiet, die je tegenkomt uit het verleden.
En je schrikt en
keert je om en rent terug naar het begin van de Brug, waarvan jij Zelf de
Bouwer Bent.
Dit is het verzet
en de weerstand, te voelen wat je voelt. Terwijl het de bedoeling niet is om
het te doorvoelen, maar te Accepteren in de Totaliteit van het Allesomvattende.
Het de erkenning
te geven van Bestaan, Te herkennen, dat je het om allerlei Unieke redenen voor
jou, Verborgen hebt, deze sterke emoties.
Ze mogen er zijn
en Stromen, je niet overmannen, maar laten Stromen, ze uit de gevangenis laten gaan,
waar jij ze ingestopt hebt.
Niet om erin te
verdrinken of in te blijven hangen, maar ze simpelweg de Vrijheid te geven om
te Stromen.
Dan verdwijnt de
negatieve lading die het met zich meedraagt en die jij eraan gegeven hebt,
ooit, samen met de Stroom die je laat gaan.
Emoties zijn
menselijk en ze horen bij je als water bij je lichaam en ze mogen blijven
Stromen omdat ze nodig zijn voor verwerking van oude dingen, die er verder niet
meer toe doen.
De verhalen zijn
niet belangrijk, maar de herkenning.
En als je die
emoties de Vrijheid hebt gegeven die ze verdienen, ga je verder over de Zelf
Gebouwde Brug en nu een stukje verder dan het midden.
Maar wat je ook
tegenkomt vanuit het verre verleden, behalve emoties, zijn terug te voeren tot
angst.
En die angst in
de ogen kijken, voor wat ze is, is niet gemakkelijk, want dat heb je niet
geleerd, daar waar jij vandaan komt.
Maken dat je weg
komt als vluchtgedrag is wat je geleerd hebt, maar niet wat je werkelijk Bent.
Maar dat wist je toen niet, maar nu wel, dus Weet je dat vluchten geen optie
is.
Zie de angst als
een griezelig monster wat zich opblaast en naar je brult.
Kijk ernaar, kijk
het in de ogen, vraag heel vriendelijk wat er aan de hand is, dat ie zich zo
opblaast en dat het niet nodig is, want je wordt er toch niet bang van.
Blijf er op een
vriendelijke manier mee praten en vraag het monster om te stoppen met dit
spelletje, want het spelletje is uitgespeeld.
Er is Nu een
spelletje dat heet Onvoorwaardelijke Liefde en vraag hem dit spelletje met je
te spelen, dat is veel leuker.
En je zult merken
dat het monster verandert. Er is nog nooit door jou in Eenheid en Uniekheid met
hem gepraat en daardoor had hij de Macht.
En dat gaat zich
dan voor je ogen oplossen, want het monster is niets en verdwijnt zoals het
gekomen is.
En dit kun jij in
alle omstandigheden waarin jij dit monster tegenkomt toepassen en ik Verzeker
je, dat er geen angst meer voor jou bestaat als je aan de andere kant van de
Brug Bent.
Waar jij de Kern van
het Allesomvattende, de Liefde als Totaliteit in Wijsheid opneemt in jouw Zijn.
De Schepper van
Al Wat Is
Prachtig, het monster aanpakken, het mag me niet meer verlammen, want dan eint het monster, zal altijd vechten, dit monster maakt mij niet meester, verdwijn en mijn leven zal lichter zijn, aangenaam.. En liefdevoller xxx
BeantwoordenVerwijderen