De Schepper - Grenzen aangeven

Lieve ogen die dit lezen,

Mijn lief en bijzonder kind, hoe kan het zijn, dat jij jezelf (nog) voortdurend muurvast zet? En daar bedoel Ik mee, dat je geen kant meer op kunt, omdat je niet meer weet, wat te doen. En dus maar mee doet.

Jij hebt soms (nog) wel eens, dat je, voor de lieve Vrede, dus om weerwoord te vermijden, iets toezegt of afzegt.

Maar wat is er dan te vermijden aan weerwoord? Ben je bang voor het weerwoord omdat het je in een discussie zet? Want een medereiziger die (nog) diep in slaap is, vind gelijk halen heel gewoon.

Jij hoeft dan alleen maar jou Waarheid te zeggen, waar jij staat en hoe jij erin staat en als het antwoord een aanval is, dan mag je weten, dat het bij de medereiziger zit en niet bij jou. Jij bent duidelijk geweest en geeft dan ook duidelijk aan waar jouw grens is. Meer niet.

Gaat het om een discussie, dan geef je duidelijk aan dat een discussie iets is, waar jij niet voor Kiest.

Ik denk lief kind, dat jij je het onnodig ongemakkelijk maakt. Dat er schuldgevoel om de deur komt kijken en een soort verplichtingsgevoel.

Als je dat herkent, verdwijn dan zo snel mogelijk van het toneel, zoek de Stilte op en vraag je af, waar deze gevoelens wegkomen.

Je hebt namelijk een Cadeautje gekregen, iets om op te ruimen, dat je in de voorgehouden Spiegel hebt mogen zien.

Het begint en het eindigt met jouw lief kind en dat is de Waarheid en niets anders.

Je bent niet op Aarde om het je medereizigers naar de zin te maken, maar om terug te keren naar het Licht en de Liefde die jij bent. Want iets anders Bestaat niet.

De Schepper van Al Wat Is