Lieve
ogen die dit lezen,
Mijn
dierbaar, levendig kind, omdat jij in je Hart woont, leef jij je
leven, levendig en wel, vol Vertrouwen en telkens word dat Vertrouwen
groter.
Maar
het is niet te overzien dat de illusie bezig is de slotfinale te
spelen. En de Onvoorwaardelijke Liefde zal zegevieren, niet
overwinnen. Dan zou er een wedstrijd hebben plaats gevonden en dat is
niet het geval.
Het
leven laat het overleven zien, dat ze als enige bestaat.
Er
bestaat niets anders. Maar voor dat deze zegeviering een feit is,
hebben nog veel medereizigers de keus te maken om te gaan leven in
plaats van te overleven.
En
dan kom jij in Eenheid en straalt een Vrijheid en Vreugde en Liefde
uit, vol Kracht en Compassie, zodat je medereiziger op zijn minst
gaat afvragen: 'Wat hebben zij, wat ik niet heb'?
En
dan volgt de opening van het Hart, want de vraag alleen is al het
begin van alle leven.
Jij
kent alle rollen die jij gespeeld hebt in de illusie en je hebt ze
gemeesterd. Alle overlevingsmechanismen ken je, tenminste bijna alle.
Je
bent helemaal thuis in je Hart en zet elke ochtend in elk moment de
intentie voor de Nieuwe Aarde op jouw eigen Unieke manier.
Jij
blijft op een constante manier bij jezelf en leeft vanuit je tenen!
Je
weet dat alles wat minder is dan Onvoorwaardelijke liefde, geen
bestaansrecht heeft in het Hart.
Je
kijkt voortdurend met de ogen van je Hart en hoort met de oren van je
Hart alles. En je herkent wat je niet meer dient, want je bent het
ontgroeit.
En
dat maakt je blij en dankbaar en ongelooflijk Krachtig en vol
Vertrouwen.
Jij
bent de voorloper die zonder kaart of kompas, de weg heeft gebaand,
die je medereiziger zullen volgen.
Het
is niet langer jouw taak ze bij de hand te nemen en ze de weg te
wijzen, daar zijn ze zelf verantwoordelijk voor.
Jij
blijft en bent er voor jezelf en door te leven en te genieten, zorg
je voor de verdwijning van de overleving in de illusie en je bouwt
een stevig fundament voor de Nieuwe Aarde.
De
Schepper van Al wat Is
Geen opmerkingen:
Een reactie posten