Lieve
ogen die dit lezen,
Mijn
lief en dierbaar kind, hoe was jij als klein kind? Tot ongeveer je vierde jaar?
Het
kleine kindje in jou, woont dat al in je Hart en word het door je gekoesterd?
Of
zit het diep in je verscholen, op een plek waar jij er niet bij kan, bang en
eenzaam en verdrietig.
In
de war, omdat jij in de war bent en zij/hij niet naar je toe durft te komen,
uit angst om afgewezen te worden.
Of,
als jij eigenlijk al steeds vaker je leven viert, doe je dat dan met je kleine
kindje?
Mag
het al meedelen in de vreugde van het Hart? Als je kleine kindje nog geen
onderdeel is van jouw NU Zijn, hoe komt dat dan?
Als
jij als klein kindje bent afgewezen en niet de kans kreeg om jezelf te zijn,
ben jij je aan gaan passen aan je opvoeders, om toch maar goed genoeg bevonden
te worden.
Je
hebt alle verdriet en niet begrepen worden en daar boos over te zijn, diep
weggestopt en je bent het contact met het kleine kindje in jou verloren.
Je
mag binnen in jezelf gaan vragen, waar hij/zij is en dat het helemaal veilig is
om tevoorschijn te komen.
Vertel
het dat je heel veel van hem/haar houd en dat je hem/haar fantastisch vind en
graag zou willen dat het in je Hart zou komen wonen.
Voel
de Liefde voor dit kleine mensje stromen. Voel het verlangen om het in je Hart
te sluiten.
En
voel hou hij/zij, voorzichtig toenadering zoekt, neem het in je armen en
koester het.
Laat
hem/haar weten hoe blij je bent en dat het helemaal goed en perfect is, zoals
het is. Dat je er altijd voor hem/haar zult zijn.
Elke
morgen voor het opstaan, breng een ochtendgroet met een dikke knuffel, koester
het even samen zijn en zeg dat hij/zij je altijd kan roepen, en alles kan
vertellen, over wat dan ook.
Dit
is iets waar jij, zowel als je innerlijke kleine kindje aan toe is, dan is het
nooit meer alleen en jij ook niet.
Je
voelt je completer en weet steeds meer, dat alles goed is in jouw wereld.
De
Schepper van Al wat Is
Geen opmerkingen:
Een reactie posten